Kerstsfeer

Om in de kerstsfeer te komen, wil ik jullie graag even attent maken op de prachtige verhalen die mijn vriendin Marianna schrijft. Je kunt haar vinden, rechts onderaan op de pagina, bij mijn favorieten blogs.
Veel leesplezier!

Eindelijk weer quilten

Gisteren heb ik besloten de boel even de boel te laten en lekker te gaan quilten (stofzuigen vooraf heeft dan toch geen zin ;)). Ik had afgelopen zomer één blok gemaakt van de crazy quilt voor Ingmar en Alynne en het is de hoogste tijd om daar eens verder mee te gaan.

Ik heb gisteren twee blokken in elkaar geknutseld. Het is erg leuk om te doen. Als je een gewone quilt maakt vindt het creatieve proces vooral plaats vóór je aan de quilt begint, maar een crazy quilt ontstaat onder je handen. Je hebt nooit precies in de hand hoe het er uiteindelijk uit komt te zien. Nou ja, misschien wel als je het al jaren doet, maar zeker niet bij je eerste. Sommige stofpunten vallen groter uit dan je dacht, andere veel kleiner. 

Het grote nadeel is de puinhoop in de kamer, echt overal liggen lappen, de strijkplank staat continue onder handbereik. En je verbruikt veel meer stof dan bij een normale quilt. Je knipt soms meer weg dan dat je gebruikt. Maar ik gebruik gelukkig niet veel dure stoffen. Er zijn veel restlapjes bij en ik heb shawls gekregen van mijn vriendin Willy, en een paar mooie shawls bij de kringloop gekocht.

Hier de eerste resultaten. Het moeten acht blokken worden. En dan ga ik ze versieren met kant, borduursel, steentjes, kralen enz. Dat is natuurlijk het leukste werk!

Breien...

Eindelijk weer eens een berichtje. Ik heb het vreselijk druk de laatste tijd. Van quilten komt helemaal niets. Hopelijk komt daar snel weer verandering in, ik begin het wel te missen.

Dan maar even een paar foto's posten van de breiwerken van de afgelopen tijd. Een jurkje voor Cérise en een truitje (met bijpassend broekje) voor Sacha.
En dan ook nog twee paar sokken. Ik ben inmiddels met mijn 5e paar bezig. Zo'n sok pak je makkelijk even op als je een paar minuten tijd hebt, en ook tijdens praatprogramma's,  bv Pauw en Witteman kun je lekker zitten breien ;-). Helemaal stilzitten lukt me alleen als ik een mooie film kijk.

Af!

Hij hangt ! De quilt voor mijn moeder. Vandaag was ik op haar verjaardag, en heb ik een paar foto's gemaakt.
Mijn broer heeft hem netjes opgehangen. Hij en mijn schoonzus waren er ook, en ze solliciteerden meteen naar óók een quilt boven hun bed. Ik heb ze op de lijst gezet.
Eerst mijn lentequilt af, en dan die voor mijn zoon Ingmar en vriendin Alynne.
Ik vind het wel leuk om quilts voor familie te maken. Tenslotte kun je je huis niet van boven tot onder met quilts stofferen, en je wilt toch bezig blijven :-)

Als je op de foto's klikt kun je de quilt van dichterbij bekijken.

Tijdgebrek...

Hallo lieve mensen,

Wegens tijdgebrek heb ik al een tijdje verstek laten gaan. We hebben sinds kort een nieuwe keuken, dus ik was druk met poetsen (wat een troep geeft dat!) en van quilten kwam dus helemaal niets.
Gelukkig was ik even geleden begonnen met sokken breien, dus dat kon wel tussendoor.
Ik heb al twee paar af, en ze zijn al uitgedeeld, maar meer paren zullen volgen, dus ook foto's.

Ook alle kinderbreisels zijn af: hier vast enkele foto's:

trui voor Vlinder

vest voor Ivan


Ivan wilde net zo'n vest als zijn broertje. Hij mocht de kleur zelf uitzoeken. Het werd  koninginnedag-oranje  :-).
Gelukkig staat die kleur hem wel.

Het blijkt dat ik van het jurkje en pakje voor de andere meiden nog geen foto heb. Die volgen dus nog.Wel nog een foto van de onderzetters voor Alynne:

Ik hoop snel weer tijd te hebben om te quilten.

De onderzetters

Tijdens de expositie heb ik wat onderzetters gemaakt, en de rest daarna nog in elkaar genaaid.
Mijn schoondochter Alynne heeft een setje besteld voor haar verjaardag. Die heb ik inmiddels ook af, maar omdat het een verrassing moet blijven hoe ze eruit zien, komt de foto daarvan pas eind deze maand.

De expositie

Vorige week zaterdag was het dan zover. Mijn moeder was met de trein gekomen, en we hebben samen de quilts opgehangen. Met de moeilijkste in het midden heeft mijn man Frits ook meegeholpen.

Het weer viel mee, en er was heel wat belangstelling, zeker gezien het feit dat er maar een piepklein berichtje in de krant had gestaan. Sommigen hadden meer interesse in de foto's, andere in de quilts of de schilderijen.
Mijn quiltje is gewonnen door iemand uit ons dorp, dus hij gaat niet ver.

's Middags kwamen mijn dochter Cathelijne, schoonzoon Marinus (met kleindochter Sacha) en mijn vriendin Willy nog kijken.
Het is echt een mooi kerkje en de quilts kunnen er ruim hangen.

Hier een paar impressiefoto's:

Er is een mooi orgel. Uitermate geschikt om touwtjes aan te binden :-).

De preekstoel met de schilderijen van Wim van Stekelenburg.
Mijn voorkeur ging uit naar de knotwil, maar ik heb hem niet gewonnen.

Daarvoor mijn werktafel voor die dag.



 De mooie foto's van Marinus de Keijzer, die helaas ook aan mijn neus voorbij gingen.
Ik had een oogje op de koeien.

 

 

 

Uit eigen tuin

Naaietui

Wat een hete dag gisteren, en vandaag nóg zo een voor de boeg.
Maar ik heb mezelf toch nuttig gemaakt met een rustig werkje, wat ik al enige tijd van plan was, maar waar het maar niet van kwam.
Hoewel rustig...ik ben wel 20 keer de trap op en af gelopen, omdat ik iedere keer even naar de naaimachine moest, of weer iets vergat.
Ik heb een naaietui gemaakt (met dank aan nicht Ria voor het patroon). Tot nog toe nam ik mijn naalden, schaartje enz. altijd mee in een plastic zakje, als ik op ging passen of naarmijn moeder ging.
Voortaan ziet het er allemaal wat gezelliger uit:

Eindelijk !

Het is hartje zomer, het ziet er zo donker uit of het herfst is vandaag, maar mijn lentequilt hangt !

Ik ben begonnen met een aantal glazenonderzetters. Ze zijn al geknipt, en misschien ga ik de topjes vast maken, maar ik wil het klusje eigenlijk vooral bewaren voor de expositiedag op 25 augustus. Ik zit dan heel de dag in de kerk, en het is leuk om dan een werkje om handen te hebben. Deels omdat ik me anders verveel, deels omdat mensen het misschien leuk vinden om te zien hoe een quilt(je) ontstaat. Ik gebruik er Japanse stofjes voor, omdat ik daar gek op ben en ze ook niet besmettelijk zijn.

Vakantiegeluk

Vakantiegeluk:
Ivan met een berg lego op de grond. Oma met een quilt op schoot. Thee met zelfgebakken havermoutkoekjes. Kinderliedjes en barokmuziek.

Adres onbekend

Na een geweldige vakantie met mijn moeder naar Rusland (waar ik apart nog een keer over wil vertellen) was het tijd om flink aan het quilten te gaan.
Op 25 augustus is er namelijk zomermarkt in Rhenoy, t.b.v. het oude kerkje.
Er is dan altijd een expostitie van plaatselijke hobbykunstenaars. Ik heb al een paar keer enkele quilts op mogen hangen. Deze keer hangen mijn quilts samen met de schilderijen en foto's van de heren van Stekelenburg en de Keijzer.
Ons was gevraagd een prijs ter beschikking te stellen voor de grote verloting. Ik had nog twee maanden de tijd, dus het was even flink doorwerken. Ik heb stoffen gekozen die naar mijn idee veel mensen aanspreken. De naam van de quilt is Adres onbekend, omdat ik nog niet weet waar hij terecht zal komen.

Ook Primavera is bijna af, want die wil ik natuurlijk graag showen. Verder neem ik quilts mee die ik weggeven heb, maar nu even leen voor de expositie. Waarschijnlijk worden het Sensu, I promised you a rose garden, Zonnecirkels en Sterren voor Aaltje. Het hangt een beetje af van hoeveel ik op kan hangen. Het kerkje is maar klein.
Ik zit er heel de dag bij, en wil dus vast een nieuwe quilt opstarten, zodat ik daar lekker kan quilten.

Vissen

Een week of vier geleden kreeg ik van Ingmar zijn aquarium. Hij had het een paar jaar geleden van een vriend gekregen, maar heeft er nu, met al zijn vrouwen, geen tijd meer voor.
Vroeger heb ik ook jaren zo'n klein vissenbakkie gehad, maar een grote bak stond al lang op mijn verlanglijstje.
Het moest helemaal opnieuw ingericht worden. Er leefde nog enkele vissen, en we hebben een flinke portie "oud" water gebruikt. Ook moest er een kastje komen, waar meteen de bijbehorende spulletjes in opgeborgen konden worden. Leve Marktplaats !
Het enige nadeel is dat mijn gitaar nu boven staat, op mijn hobbykamer. Maar ja, je kunt niet alles hebben.
Twee weken geleden heb ik er al vijf plaatjes ingegooid, maar nu zit de bak vol vissies.

3 slangen, twee meervallen (Ben & Jerry), 5 corydorassen, 10 garnalen, 8 slakjes, 5 plaatjes, 18 kardinaaltetra's (er zijn er 2 gesneuveld, waarschijnlijk door de schrik), 8 bijlzalmpjes, en 1 zéér irritante koperzalm. In mijn oneindig mededogen had ik besloten dat hij zijn tijd uit mocht zingen, en als dank zit de kwallebak nu voortdurend de tetra's te pesten. Hij is op beide foto's te zien, vlakbij de rode plant.

Update: vanmorgen wéér een dode tetra. Ik denk dat de beestjes erg stressgevoelig zijn. Ik heb tijdens hun ontbijt een ultieme poging gedaan om de koperzalm te vangen,nu met een iets groter netje, in de hoop dat hij iets minder alert zou zijn. En met succes. Ik hoop dat de rust nu weerkeert in de bak.

Kippenvel

Gisteren was ik onderweg naar huis met een achterbak vol boodschappen. Het was behoorlijk warm achter het glas (dat viel weer tegen toen ik later uitstapte ;) ). Gewoontegetrouw klikte ik het knopje van mijn favoriete radiozender aan: Radio 1. Om tot mijn grote ongenoegen te ontdekken dat het zover is: De Negen Weken zijn begonnen ! Negen weken sport, sport en nog eens sport, alsof een hele zomer voetbal, tennis, wielrennen en duizend andere sporten op tv nog niet genoeg is.
Dus maar op mijn tweede voorkeuzetoest gedrukt, Radio 4. Na enige gebabbel was daar Bach. Een vioolconcert, of sonate, dat ben ik vergeten, maar is ook niet van belang. Het was zó mooi, dat ondanks de warmte in de auto het kippenvel meteen op mijn armen stond.
Is die sportzomer toch nog ergens goed voor geweest...

Truien voor de jongens

Ondanks de drukke week (veel op en neer gereis tussen Rhenoy, Dordrecht en Harderwijk) heb ik toch tijd gevonden om de truien voor de jongens af te maken.

De trui voor Ivan:

En het vestje voor Merlijn:

Ik vond dit een grappig, eigenwijs vestje, met die asymetrische sluiting en de gedeeltelijk losse boord. Clara had Merlijn opgemeten en de maten telefonisch doorgegeven (van patronen kun je nooit helemaal opaan), maar door zijn voortdurende gewiebel was er iets verkeerd gegaan en bleken zowel het lijf als de mouwen precies pas, terwijl het vest pas voor het najaar bedoeld is.
Ik ben dus creatief geweest, heb eerst een ribbel gebreid, en daarna de boorden verlengd. En onder de rits een knoop gemaakt die met een gehaakte lus gesloten wordt. Probleem opgelost, en het is een nóg eigenwijzer vestje geworden.

Nu zijn de meiden aan de beurt. Ik heb al wol gekocht bij de Hema. Die is daar voordelig: € 1,= of € 1,50 per bol.  Wordt vervolgd dus.

Sensu en Primavera a Firenze

De waaierquilt voor mijn moeder is klaar ! Ik heb hem Sensu genoemd, het Japanse woord voor waaier.
Over anderhalve week neem ik hem mee, en als hij opgehangen is maak ik een mooie foto.

En nu ben ik met veel zin begonnen aan het doorquilten van mijn lentequilt. Het is echt mijn favoriete quilt tot nu toe. Ik gebruik twee kleuren Ily garen (want dat quilt het lekkerst, ben ik achtergekomen): lentegroen voor de lichte driehoeken, en koraalrood voor de donkere.De quilt is opgebouwd uit blokken die gevormd worden door een lichte en een donkere driehoek, met een bloemachtig patroon in het midden. Elk blok is verschillend, want vrij uit de hand gesneden.(Zie foto bij blog: nieuwe ontwikkelingen)  En ik quilt een beetje wild en vrij. Bij de bloemen ( een soort molenwieken) volg ik wel enigszins de lijnen om het patroon te benadrukken, maar de stukjes die de driehoeken complementeren quilt ik naar eigen fantasie door: soms zigzag, soms rechte lijnen, net wat in me opkomt. Erg leuk om te doen, en na het mooie maar enigszins saaie quiltpatroon op Sensu, wel spannend.

Even een paar voorbeeldjes:

Zoals altijd komt de naam van de quilt vanzelf opborrelen als ik begin met quilten.

Ik moet voortdurend aan lente vorig jaar denken, toen ik met mijn jongste dochter Sophie in Florence was. De zon, de regenbuien, de kleurige tassen op de marktjes, de bloemen, de kleuren van de huizen en de kunst overal: Primavera a Firenze. Met een knipoog naar de Primavera van Botticelli, die daar in het Uffize hangt, al hebben wij hem niet gezien vanwege de verbouwing.

De waaiers, vervolg

Eindelijk is hij bijna klaar, alleen de tunnels moeten er nog opgenaaid worden: de waaierquilt voor mijn moeder. Jammergenoeg heeft mijn vader niet meer mee kunnen maken dat hij af is.

Even een fotootje van het quiltwerk

Maar het is dan ook een hele lap: 1.92 x 1.48. Morgen ga ik meteen op pad om fiberfill te kopen voor mijn lentequilt, waarvan de top al een hele winter ligt te wachten. Als ik daar meteen aan begin, kan hij van de zomer hangen (ik heb toch nog geen zomerquilt :-)).
En dan begin ik gelijktijdig aan een klein experiment. Ik maak een proef crazyquiltje voor mezelf, om de techniek en de mogelijkheden uit te proberen, voor ik aan een grote voor mijn zoon Ingmar en schoondochter Alynne begin. Ik heb al genoeg stofjes liggen, allerlei restlapjes. En ook kralen, borduurzij e.d. Het enige wat ik eigenlijk altijd tekort kom is tijd...

Zomertijd

Komend weekend is het weer zover. Op last van de regering gaat de zomertijd in.
Op het moment dat je de klok vooruit zet, word je een uur afgenomen, dat je pas in het najaar weer terug krijgt. Wee degenen, die in de zomer sterven. Ze zijn een uur van hun toch al te korte leven voor eeuwig kwijt.
En dat alles wordt ons verkocht met de aanlokkelijke leuze: het blijft 's avonds een uur langer licht !
Dat is een pertinente leugen. Het enige wat er verandert, is dat we een uur eerder ons bed uit moeten. En dus een uur eerder naar bed, om de volgende dag enigszins fit te zijn.

Hoewel biologen altijd al riepen dat het ongezond is je biologische klok te ontregelen (wat we natuurlijk sowieso al doen met kunstmatige verlichting en wekkers) en sinds enige jaren economen zeggen dat er geen enkele winst te behalen valt met de zomertijd, gaan regeringen gewoon door met die vermaledijde omschakeling.

Ik ben elk voorjaar weer weken van slag, en het blijft ongemakkelijk. Eind oktober voelt altijd alsof er iets rechtgeklikt wordt in mijn lijf: ik loop weer op tijd.

Vanochtend werd ik heerlijk wakker van de fluitende vogeltjes in mijn tuin. Volgende week is dat over. Dan loopt bij mij de wekker af als de vogeltjes nog op een oor liggen. Vogels hebben schijt aan welke overheid dan ook. Ik zou er bijna jaloers op worden...

Hout

Zondag heb ik mijn 57e verjaardag gevierd. Alle kinderen en kleinkinderen, moeder, broer en schoonzus en nicht zijn geweest. Een huis vol familie. Het was heel gezellig. Mijn nieuwe uitprobeersel, kruisbessenkwarktaart met schuim was een groot succes.
Ik heb veel leuke cadeautjes gekregen. Kaarsen, wijn, quiltgaren, crèmes, geld voor meer quiltlapjes, een mooi opschrijfboekje dat ik voor mijn vakantie ga gebruiken, de broodbijbel, en een set beitels van mijn zoon Ingmar, een duidelijke hint om weer eens iets met hout te gaan doen.
Dat herinnerde me eraan dat ik nog foto's zou plaatsen van mijn eerdere werkstukken.
Hier zijn ze dan:

Dit is mijn eerste werkstuk, een houtpuzzle, met daarvoor de net ontvangen beitels.
Daarna kwam een oefenwerkstuk, een kozijn met openslaand raam. Dat heb ik niet bewaard.

En toen mochten we dingen voor ons zelf gaan maken.

Als eerste koos ik voor een paraplubak. Van waaibomenhout, met een ingelegde ruit van merantiehout.
Inmiddels is hij wel aan een opknapbeurtje toe;) Misschien deze zomer.

Toen was het kruidenkastje aan de beurt. Heel handig om hem precies op maat te kunnen maken.

Toen mijn beste werk (ik kreeg er een 8 voor). Een mooi klein kastje. De opdracht was wederom een kozijn, maar omdat ik dat al gemaakt had het jaar daarvoor, verzon ik deze variant. De Franse lelie heb ik met de figuurzaag uitgezaagd.

Toen een tussendoortje: de kapstok.

Deze heb ik voor mijn ouders gemaakt. Ze wilden graag een keukentrolley. Ingmar heeft nog even meegeholpen, omdat hij al klaar was met zijn werkstuk (we hebben de cursus twee jaar samen gevolgd, daarna ben ik nog een jaar doorgegaan) Toen mijn ouders verhuisden hadden ze er geen plek meer voor. Hij staat nu in mijn eigen keuken, en ik heb er veel plezier van. Het bovenblad is opgebouwd uit dikke plankjes, die aan elkaar gelijmd zijn. Nadat ze helemaal droog waren ging het geheel door de vandiktebank. Toen ontstond één dikke plank. Doordat de plankjes om en om met de nerfronding naar boven en beneden liggen, werkt het hout niet.

Het laatste jaar wilde ik heel graag iets maken met van die ouderwetse verbindingen. Dat werd dit bijzettafeltje. Op de hoeken kun je de in elkaar grijpende verbindingen zien.

En dan als laatste een foto van mijn gitaar, met standaard. Deze is door Ingmar gemaakt. Het ziet er eenvoudiger uit dan het is, want alles loopt schuin.

Ik heb deze opleiding toen met veel plezier gevolgd. We werkten zowel met de hand als met machines. Ik heb heel goed leren zagen.
Later heb ik nog een paar jaar bij de Wereldwinkel gewerkt, en net in die tijd gingen ze de winkel verbouwen. Ik heb toen flink kunnen helpen, met het aftimmeren van delen van de winkel, het maken van rolbakken voor onder de stellingen, en het zagen van een nieuw toonbankblad. Dat moest rond worden aan één kant, en dat kon niet bij de houthandel.
Ik had er toen ook weer plezier van dat ik me op deze manier nuttig kon maken voor het goede doel.

Aan de slag

Ja, het is nog vroeg, maar ik heb de eerste trui alweer op de pennen staan. Het moeten er tenslotte 5 worden, voor de komende winter. Ivan krijgt voor het eerst een kabeltrui. Daar heb je toch een beetje maat voor nodig, willen ze mooi uitkomen. Dit lichtbruin zal mooi staan bij zijn bruine ogen.

Voor Merlijn wordt het een heel andere kleur, die mooi bij zijn blauwe ogen staat. Verder een stoere ribbel,denk ik.
En eindelijk kan ik nu weer eens ajour gaan breien, dat doe ik heel graag, maar daar moet je wel meiden voor hebben...
Ik houd jullie op de hoogte van de vorderingen.