Herfst

Wat kan ik toch gelukkig worden van dit jaargetijde!
De bomen kleuren nog niet echt, dat hebben we nog tegoed. Maar de tuin in verval, met hier en daar een zomerbloeier die maar niet op wil geven.

 De meest dankbare bloeiers zijn begonia's. Ik denk dat ik deze binnenkort in huis haal, dan bloeit hij de winter door op de vensterbank.

 De chocoladebloem. Meestal verpieteren ze en beetje, maar de aanhouder wint. Dit jaar bloeit hij volop en ik probeer hem over te houden in de schuur. Misschien volgend jaar een pol in de opgeknapte voortuin. Net als deze witte Japanse anemoon. Dit is echt een herfstbloem, die pas komt als zijn roze zusje het opgeeft. Bij ons op de zware rivierklei doen deze planten het geweldig.

 Nog zomaar wat kiekjes uit mijn tuin. Sommige dingen vallen pas op als de planten een stapje terug doen. Maar dan heb je in de winter ook nog iets om van te genieten:

 Boven een keramiek blad van Lieke Smits uit Geldermalsen.

 Een van de vogelbadjes. En wat doen die keien daar links?

 Nou dat zijn gratis souvenirs: v.l.n.r. kei uit Llanbedr, Wales, kei uit het Lake District, kei uit La Roche en Ardenne en kei uit Soezdal, Rusland.

Ook in huis druppelt de herfst door: walnoten, geraapt in eigen dorp. En zure Brederode stoofperen, geplukt in eigen dorp.

 Doortje vind die walnoten geweldig om mee door de kamer te voetballen, maar nog gekker is ze op zelfgebakken appeltaart met speculaaskruiden. Gisteren pikte ze een stuk van Frits z'n schoteltje terwijl hij het in zijn hand had. Een compliment voor mijn bakkunsten, zullen we maar denken ;-)

 Onderstaande chrysantjes staan al twee weken te bloeien op de eettafel, eens een keer geen bos, maar een plantje. Ik vond de kleur zó leuk, en ze gaan nog wel even mee.

 En heeft dat mens nou geen quiltnieuws? Tja, een beetje. Het was een drukke week met afspraken en huishoudelijke beslommeringen. Maar twee nieuwe randen zit er inmiddels wel aan:

Vanmiddag heb ik een afspraak met iemand die net wil beginnen met quilten, niet erg gezond en financieel draagkrachtig is, maar wel graag wil gaan quilten. Na alle goedbedoelde adviezen op facebook over cursussen, boeken aanschaffen en quiltwinkels bezoeken (wat voor haar dus niet haalbaar is) besloot ik gewoon wat hulp aan te bieden en wat beginnersinformatie te geven. En van voordoen en nadoen leer je vaak het meest. Ik hoop dat ze plezier in, en afleiding krijgt door deze geweldige hobby. Ze woont redelijk in de buurt dus wellicht kan ik nog eens langsgaan.

Op weg.

Eindelijk op weg met mijn Jane Austen. Het middenblok ging voorspoedig en is al even af:

Leuk om te doen hoor, dat appliceren.
Maar toen kwamen de diamonds. Ik ben eigenlijk niet gewend om zomaar een patroon te volgen, meestal neem ik stukjes patroon of ontwerp zelf iets. Maar de Jane Austen behoeft dat niet, die is zó mooi dat ik hem in zijn geheel na wil maken.
Ik las echter het patroon niet goed (in het engels) en knipte alle diamonds zonder naad (au!) terwijl ze mét moesten. Dat wordt dus een stapeltje voor de verkooppagina op facebook.
Maar gelukkig had ik van de meeste lapjes ruim voldoende stof dus kon ik opnieuw knippen.
Het volgende punt: ik kon maar niet echt lekker beginnen. Had alles al eens uitgespreid op bed, met verschillende ondergronden, en besloten dat toch de okerkleur voor de sashings moest en het oudgroen van de middendiamond als randblokken. Dus een paar stukken aan elkaar gepatched. Maar het zat me niet lekker. Ik was niet helemaal gelukkig: weer de hele boel op bed en weer alle lappen erbij. Ineens zag ik het, de okergele stof met roze bloemen (die ik voor de rand bedoeld had) moest het worden. Die sloot veel beter aan op de okergele sashings, zodat die wat meer wegvielen en de nadruk op de diamonds komt, wat ook de bedoeling is.

Van het oudgroen maak ik later een dunne rand om die kleur toch terug te laten komen, en hoe ik de boel dan afwerk zien we later wel weer. Misschien een mooie bordeauxrode rand.

En toen diende het volgende probleempje zich aan. Het patroon had niet voorzien in een extra randje aan de randblokken, om te zorgen dat straks de puntjes van de kleine diamonds niet wegvallen. Ook daar kwam ik weer laat achter en heb dus een blok losgetornd om er een langer aan te zetten. Netjes gelukt, dus nu kan ik eindelijk op weg.

Ook ben ik bezig aan een truitje voor Marie. Heerlijk ajourbreien. Het is niet het eenvoudigste patroon, maar nu ik het goed doorheb gaat het van een leien dakje.

Al met al, ik geniet van de herfst. Vanmorgen ben ik met das om, muts op en wanten aan naar het naburige dorp gereden voor een boodschapje en de broodnodige beweging. Vanmiddag ga ik gezellig een potjes Catan spelen met vriendin Marlien. En vanavond eet ik lekker maar makkelijk: gebakken aardappels, tuinbonen (uit de diepvries) en kippenrollade uit de oven, een restje van zondag.

Als het aan mij ligt gaat binnenkort de kachel weer aan :-).