Roze of blauw?

Of roze én blauw?
Het worden er in ieder geval twee.
Volgend voorjaar word ik weer oma. Dochter Cathelijne en schoondochter Alynne zijn allebei zwanger, met ongeveer een maand tussentijd. Wat een feest!

Ander nieuws:
De Jane Austen vordert gestaag. 2/3 van het middendeel is af.

Ik ben voor het eerst naar een nieuwe bee gegaan ( erbij, de andere blijft natuurlijk, want is érg gezellig)
in Doorn. Het beviel prima, maar is toch wel een eind rijden.
Ik heb dus weer een blokje voor de servieskast af.

Ik brei een paar sokken voor Ivan, hij heeft 's avonds vaak koude voetjes.

Ik had nog een aangebroken bol liggen, daar gaat wel een paar kindersokken uit.

Afgelopen donderdag was nicht Ria van Kasteel op visite. We hadden het weer erg gezellig. Samen hebben we het laatste bezoek gebracht aan Schering & Inslag. We moesten wel een stukje om, vanwege de Merwedebrug, maar over de Bommelse brug was het goed te doen.
De winkel was erg leeg, maar we konden toch nog vinden wat we nodig hadden, en voor een koopje. Vandaag is de winkel voor het laatst open, helaas.
Dit was mijn oogst:

Ik ben namelijk wat stoffen in fellere kleuren aan het sparen omdat ik weer een leuk boekje op de kop getikt heb op facebook.

Matroesjka's! Mijn Ruslandquiltjes worden er dus uiteindelijk drie.

Die onderste grote lap wordt de ondergrond voor een ander project. De geisha's.

Deze quilts wil ik maken tussen de grote tafelkleed- en beddequilts in, als afwisseling.
Maar ik werk aan niet meer dan twee quilts tegelijk, anders wordt ik onrustig.
Deze felle lapjes heb ik op facebook gescored.

Ik kan dus vooruit.

Verder ben ik bezig met allerlei kleine werkjes voor kerstmis, maar daar kan ik nog niets over vertellen natuurlijk, want de familie leest mee. Ik maak foto's en jullie krijgen alles te zien tegen die tijd.
Dit weekend staat het handwerken op een laag pitje, want Merlijn logeert hier. Hij zit nu even te legoën, dus kan ik mooi mijn blogje schrijven.
Straks patat, kip en appelmoes, een echte kinderklassieker (maar Frits is er ook gek op).
Prettig weekend allemaal!

Kastanje-geluk

Hij is klaar, mijn herfsttafelkleed.
Ik noem hem Kastanje-geluk. Waarom?

De herfst is mijn favoriete jaargetijde. Ik voel me dan meestal energiek, gelukkig en tevreden. De warme zomer voorbij, de kerstdagen in het vooruitzicht.
Ik sprokkel in dit jaargetijde van alles bij elkaar, en voldoe zo ruim aan mijn verzamelaarsinstinct.
Walnoten, hazelnoten, als het lukt geurappeltjes. Ik jat een paar stoofpeertjes van een boom die toch nooit geleegd wordt door de eigenaar. Gisteren heb ik zelfs een beukennoot gegeten. Je weet dat ze nergens naar smaken en zo droog zijn als gort, maar ja. Jeugdsentiment. Mijn moeder maakte er snoepjes van door ze te overgieten met caramel. Keihard waren ze, maar omdat het maar één keer per jaar was, smaakte het als een delicatesse.
Ook probeer ik aan onbespoten appeltjes te komen (voor appelthee), wat geen sinecure is in de Betuwe.

Maar al die lekkere natuurhapjes wegen niet op tegen het geluksgevoel wat over me komt als ik een paardenkastanje vind. Die warme roodbruine kleur, dat glanzende velletje, geeft me het ultieme herfstgevoel.
Ik stop er een paar in mijn zak en aai en koester ze. Er komen er altijd een paar op de fruitschaal terecht, om pas te verdwijnen rond de kerst.

Daarom Kastanje-geluk!

En op naar de volgende quilt! De Jane Austen is aan de beurt om verder doorgequilt te worden.

Prettig weekend, Sonja