Losers

Lekker weertje, dacht ik terwijl ik zojuist mijn dagelijkse rondje op doktersvoorschrift liep, na het, voor drie diëten goedgekeurde tussendoortje, genuttigd te hebben.
Al mijmerend werd ik op de Dijkstraat in ons idyllische dorpje bijna gesneden door twee fietsers, moeder en dochter, terwijl ik net de laatste zinnen van hun gesprek opving. "Je gaat toch niet ziek worden?", vroeg ma. " Nee hoor, ziek zijn is voor losers", antwoordde dochterlief vrolijk.
Eerst was ik verbaasd, en toen mijn woede opkwam waren de vogels al gevlogen.
Ziek zijn voor losers? Als je het letterlijk bekijkt wel natuurlijk: als je ziek bent, ben je een behoorlijke verliezer. Maar losers wordt tegenwoordig allang niet meer op die manier gebruikt. Een loser is iemand die een sukkel is, niet meetelt, het aankijken niet waard is.
En dat is behoorlijk hard voor alle mensen met een nare ziekte, tijdelijk of chronisch, physisch of psychisch. Want je kiest niet voor ziek zijn, het kan ons allemaal gebeuren.
En veel mensen die ik ken met een ziekte, vind ik bepaald geen losers. Het zijn sterke mensen, die proberen ondanks hun nare ziekte iets van het leven te maken. Ze verdienen steun en bewondering en geen rotopmerkingen van een pubertje.
Natuurlijk is het een kind, maar geen klein kind meer, ze zou al beter kunnen weten. En anders haar moeder wel, die haar niet corrigeerde.
Ik wens iedereen het beste, de komende feestdagen, maar deze twee dames wens ik een milde griep, een buikgriep, gewoon om even te voelen hoe het is om een "loser" te zijn zonder schuldig te zijn.

Zo, dat moest ik even kwijt!

 Wat is er meer te melden?
Ik heb het erg druk gehad met voorbereidingen voor de kerst. Grote pannen goulash zitten al in de diepvries, de christmascake hoeft morgen alleen nog versierd te worden, de cadeautjes liggen ingepakt klaar.
 Wij vieren kerst met kinderen en kleinkinderen op kerstavond, dus daarna kan ik jullie laten zien waarom mijn quiltwerk een tijdje stil gelegen heeft.

Ik ben wel naar Nieuwegein geweest met nicht Ria. We hadden een heel gezellige dag samen en ik heb ook nog wat gekocht. Ik heb het bescheiden gehouden wat lapjes betreft, want er liggen er nog te wachten.

 Een mooie bol sokkenwol, wat kleine lapjes voor mijn matrousjkaquiltje waar ik volgend jaar aan wil beginnen, een hangertje voor kleine quiltjes, een prachtig lampje voor de komende kleindochter. Zoon Ingmar en Alynne krijgen een meisje, dochter Cathelijne en Marinus een jongen. Da's mooi verdeeld en brengt de stand volgend voorjaar op 6-3 in het voordeel van de meiden :-) Waarschijnlijk ga ik voor meer kleinkinderen nog zo'n lampje maken.
De mooie lap rechts kreeg ik van Ria, als achterkant voor de matroesjka's. Heel lief van haar!

Mijn piek, die 37 jaar dienst gedaan heeft (ik kocht hem in 1978) is vorig jaar gesneuveld. Ik tikte er een gat in met het snoeimes. Hij mocht nog een jaartje in de boom, met het gat aan de achterkant.

Gelukkig vond ik op internet een nieuw exemplaar, óók met belletjes, die nu staat te pronken in de boom.

En ik ben met Clara en Cathelijne naar de kerstmarkt in Keulen geweest (Alynne kon helaas niet mee wegens ziekte). Een beetje een treurig onderwerp momenteel, dus ik zal geen foto's van de kerstmarkt tonen, maar wel van ons fantastische appartement. Het leek wel een privémuseumpje.

 De huiskamer

 Mijn slaapkamer

 De meidenslaapkamer

 De hal

Ehmm, mijn tas zat vol...(de kroonluchter op mijn slaapkamer)

Rest mij nog om jullie fijne kerstdagen en gezellige voorbereidingen te wensen.Tenslotte is de voorpret de helft van de lol. Tot over een paar dagen.