2010 I promised you a rosegarden.

Een tweeluik. Met weer een verhaal erbij.

 Toen mijn dochter Cathelijne met haar vriend Marinus ging samenwonen, kochten we op de lappenmarkt in Utrecht alle gordijnstoffen. Voor haar slaapkamer had ze vitrage uitgekozen met schattige geborduurde roosjes erop. Na een jaar was de vitrage toe aan een wasbeurt, maar tot haar grote schrik en verdriet zaten er daarna grote gleeën in de vitrage: hij was gewoon versleten. Misschien een oude partij...
Toen ik bezig was de nieuwe vitrage voor haar te maken, deze keer witte katoen met groen geborduurde bloemen, kwam ik op een idee. Ik beloofde voor haar een quilt te maken voor op de slaapkamer, waarin ik een rest van de roosjesvitrage zou verwerken. Ik had er namelijk nog een restje van in de kast liggen. Dat vond ze een geweldig idee, en ze vroeg of ik dan het patroon van de nieuwe bloemenvitrage wilde gebruiken, om een eenheid te creëren. Dat leek me een goed idee, ik had meteen een uitgangspunt. Bovendien bedacht ik dat het een tweeluik moest worden, omdat ze het lichtkoordje boven het bed niet wilde missen.
Ik zocht stoffen die kleurden bij de slaapkamer, en een tuinidee gaven als achtergrond. Toen grote bloemen ontworpen in de vorm van de bloemen op haar nieuwe vitrage. En daarna een mooie rozenrand eromheen, passend bij de roosjesvitrage, die ik over de witte bloemen spande. Het hart van de bloemen is bewerkt met rode glaskralen, en de steeltjes van de bloemen zijn bestikt met pareltjes.

De titel spreekt voor zich: ik had haar een rozentuin beloofd. Ze kregen hem cadeau op hun huwelijksdag, in de hoop dat hun huwelijk als een rozentuin zal zijn: mooi, met hier en daar een noodzakelijk doorntje.